Heb je het eenmaal in je tuin, dan is het bijna niet meer te verwijderen. De wortels kunnen meters lang worden en je krijgt ze nooit helemaal weg!
Ook is het niet goed voor mijn ezels om er teveel van te eten. Ooit gelezen dat ze dan teveel B-vitaminen verliezen. En aangezien het groeit om hun land, maai ik er heel wat weg.
Aan de andere kant is het een teken dat er water onder de grond zit, op welke diepte weet je dan nog niet.
En wat ook fijn is: het is eetbaar in het jonge stadium. Er zit wel een geringe hoeveelheid alkaloïde in, zodat je er geen grote hoeveelheden of vaak ervan moet eten.
En in het stadium als het groen, en dus niet meer eetbaar is, dan kun je het als alternatief schuursponsje gebruiken, want er zit veel silicium in. Fijn als je een aangebrand bbq-rekje hebt.
In mijn moestuin gebruik ik het ook graag als natuurlijk insecticide (via een decoctie), en wat ik over hou gooi ik over mijn composthoop, want het helpt het compost op een hoger niveau te brengen.
Ook medicinaal gebruik ik dit wel. Recent nog bij een jong kipje dat een gebroken teenkootje had.
Nou de balans valt geloof ik toch positief uit voor dit "onkruid". Het mag dan blijven, maar ik hou het in de gaten voordat mijn hele tuin eronder zit.
![]() | |
heermoes |
Voordat je eraan begint zorg dat je wel weet welke heermoes je onder handen hebt. Hier zijn al 4 soorten aanwezig, waarvan er 2 zeker niet eetbaar zijn voor de mens. Alleen de Equisetum arvense en equisetum maximum zijn als jonge scheuten eetbaar.
Je kunt ze eten net als asperges. Of in (brood-/pannenkoeken-)deeg verwerken, of in een omelet verwerken, met rijst of aardappelen. Eet ze wel altijd gekookt.
Je vindt ze alleen in het vroege voorjaar. Wil je ze bewaren? Leg ze dan in laagjes tussen zoutlaagjes in. Je moet ze voor gebruik dan wel even ontzouten in koud water.
Wil je ook koken met planten uit de natuur? Kijk dan op Cuisine d'Amis Bourgogne